Mój pomysł na sukces!

Tak sobie myślę, że każdy chce odnieść sukces. W różnych dziedzinach i o różnej wielkości - ale jednak sukces. Dla jednych sukcesem będzie zajście w ciążę, dla drugiego zdobycie jakiegoś tam szczytu, dla kolejnego awans w pracy a jeszcze inny nazwie sukcesem wstanie na własnych nogach po ciężkim wypadku.

Myślę też, że można odnieść kilka sukcesów (czy choćby sukcesików) a człowiek ambitny nigdy nie ma dość. Ja do osób bardzo ambitnych nie należę, nie porywam się z motyką na słońce. Moje ewentualne plany dokładnie analizuję i jeśli za dużo w nich kombinacji - no cóż, żaden sukces mnie nie przekona do działania ;)

Jednak równie mocno nie lubię nudy i stagnacji, i przeraża mnie myśl, że to już koniec - że mam tytuł magistra, urodziłam dzieci, spłacam kredyt hipotetyczny, raz w roku planuję wakacje i... już. Albo jeszcze gorzej - zawodowo. Nie za bardzo chcę wracać do poprzedniej pracy (nie mam na myśli żadnego konkretnego miejsca), czuję że straciłam do tego zapał i na każdym, podobnym stanowisku byłabym pracownikiem... no nieszczęśliwym. A ja bym bardzo chciała pracować z pasją i zaangażowaniem przynajmniej na 75%.

Wiecie, ja głęboko wierzę, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Każdy nasz krok ma jakiś cel. Każda nasza myśl ma jakiś swój finał. A mi, na początku tego nowego roku, przyśniło się coś, co właśnie wdrażam w życie. Oczywiście, możecie się śmiać - jak tu planować życie po jednym śnie? He he, a wiecie, że następnej nocy nie spałam... wcale?? Nic, prawie 48 godzin z głowy! Trochę pomogła Em. i jej ospa, a trochę ta niesamowita adrenalina na myśl, że może się udać.

Bo ja, moi mili, wymyśliłam sobie, że zmienię zawodowo WSZYSTKO! Zawód, tytuł, dziedzinę - tylko nie dzieci, bo z dziećmi to ja będę pracowała chyba zawsze. Coraz częściej myślę o tym, aby od września pójść do szkoły - i uwaga, ja nauczycielka muzyki! - fryzjerskiej. Zdobyłabym zawód i profesjonalną wiedzę, bo amatorską... no tak po prawdzie to już mam ;) Bo ja oprócz tego, że chcę, to plan już wdrażam - małymi kroczkami do przodu. Bo wierzę, mocno wierzę, że będąc konsekwentną, cierpliwą i marzącą o sukcesie uda mi się - zostanę profesjonalną fryzjerką dziecięcą. 

Uda się? Nie wiem, ale mam nadzieję. Póki co możecie ocenić efekt mojej zaledwie dziesięciodniowej pracy - nowa witryna, nowe pomysły, nowy początek. Dajcie znać co o tym myślicie. Uda się?

Uczesz mnie, mamo!