Zła Matka

Czasem moje dzieci są jak anioły - oprócz czystego ubrania, ciała i pokoju mają też grzeczne myśli, wręcz nienagannie się zachowują i tylko je ściskać i kochać. Wtedy mniej lub bardziej obcy ludzie (tudzież spoza najbliższego grona) zachwycają się nimi jak ósmym cudem świata (a w sumie to ósmym i dziewiątym...).

Ale czasem moja dzieci to diabły wrodzone - i niech Was nie zmylą czyste ubrania, ciała i pokoje. Nie wiem co wtedy moje dzieci mają w głowach, co sobie "mądrego" myślą ale zachowują się tak, że tylko je sprzedać na rynku. I wtedy nikt obcy już się nie zachwyca. Wtedy ja jestem Złą Matką, a moje dzieci to owej Matki ofiary.

Poranek z zeszłego tygodnia

Dziewczynki wstały równo z budzikiem, bez problemu się ubrały, umyły, pozwoliły uczesać. 10 minut przed czasem były gotowe do wyjścia do przedszkola - to i się jeszcze trochę pobawić zdążyły. W drodze do - elegancko! Za rączkę, omijały kałuże, opowiadały jakieś dziecięce głupotki, liczyły samochody. W szatni - szybciutko! eL. przebierała ciuchy, Em. grzecznie czekała. "O, jakie mają ładne fryzury, pani to się musi z rana napracować!" "Ha ha, ale ta malutka jest dzielna, tak wcześnie wstawać." "Ooo, ale się przytulają..." "Jakie one słodkie..."- wzdychał ustami obcy tłum mam, babć i innych pań...

Dzisiejszy poranek

Baby stwierdziły, że pierdzielą budzik. I o ile Em. sama w końcu wstała bo siku, o tyle eL. musiałam podejść szantażem emocjonalnym. Szantaż zadziałał i po 10 minutach cichej walki eL. wzięła się w garść nadrabiając stracony czas. Za to Em. stwierdziła, że dziś będzie wszystko "ja siama" - te ciuchy be, nie dotykaj mnie, idź, zostaw, sio, rozrzucę wszystko po pokoju albo uderzę cię Zła Matko, bo tak sobie wymyśliłam i już! Zła Matka nie pozwoliła, nie miała czasu tłumaczyć zawziętemu maluchowi że to zupełnie nie jest pora na "ja siama". Maluch nie został dłużny - histeryczny ryk zapewne obudził połowę klatki (tą, która się jakimś cudem nie obudziła na krzyki "ja siama"). No i kot - gdzie jest kot? Bez kota ani rusz, a przepadła, maskotka skubana... Ryk, RYK, RYK! Zła Matka czuła, że zaczynają jej puszczać nerwy, ale brnęła dalej. Kot się odnalazł pod kołdrą. Zły kot, nie ten kot! Bo dziś Em. miała fazę na kota z klocków - takiego małego, co się mieści w kieszeni... No tak, przecież to oczywiste, że leżał schowany w kuchence między sztućcami - jak mogłaś się tego nie domyślić Zła Matko?? Za karę maluch wrócił do łóżka i z pełną premedytacją rozlał marchewkowy sok z butelki na prześcieradło. A masz! 

...

Baby w końcu wyszły z domu. Spóźniona Zła Matka wzięła młodszą na ręce "Tak będzie szybciej, idziemy do auta". "Ja siama!!!" darła się najmniejsza z bab, która mimo astmy ma największy potencjał wokalny w rodzinie... W samochodzie - strajk przed pasami. W przedszkolu - strajk przed schodami ("patrz Zła Matko, będę po chamsku się wlokła najwolniej jak umiem, żeby wszyscy spóźnialscy spóźnili się jeszcze bardziej").  eL. szybciutko przebierała ciuchy, Em. całkiem niegrzecznie stroiła fochy. "Ale ta Zła Matka krzyczy na dzieci..." "Jaka biedna ta malutka, co za Zła Matka..." "Przecież to tylko maleńkie, słodkie dziecko, co ty mu robisz Zła Matko...??" - wzdychał oczami obcy tłum mam, babć i innych pań.

Wróciłam więc do domu przybita. Na pieszo. Bo z emocji zapomniałam, że przecież wzięłyśmy dzisiaj samochód...

A Em. już przeszedł poranny foch i wcale nie chce już "siama". Tuli się, śmiejąc się mówi "siasio cie" co w jej języku znaczy "kocham cię". Zaraz, jak tylko zje śniadanie, będziemy się wesoło bawić i wygłupiać. I będę dla niej Najlepszą Mamą na Świecie!

Ale tego już nie zobaczy wzdychający obcy tłum mam, babć i innych pań...